Bart Begemann heb ik voor het eerst ontmoet in 1984, hij was eigenaar van Jachtwerf de Bolder. Bart had deze werf overgenomen nadat een nieuwjaarsbrand deze werf geheel verwoest had. Hij heeft hem eigenhandig met behulp van vrienden weer opgebouwd. Bart startte daar ook het verhuurbedrijf van luxe motorjachten, ’Jacht Charter Zuid-Hollandse Plassen’. Omdat deze jachtwerf nog geen 100 meter van mijn huis is, was het logisch dat ik regelmatig daar op de werf te vinden was om Bart te helpen, te kranen en voor de winterstalling.

Bart was een goed en ervaren zeiler en hij was lid van KWV De Kaag en ik van de Watersportvereniging Noord Zuid te Nieuwkoop. Om de winterwedstrijden op De Kaag te mogen zeilen, moest je lid zijn van De Kaag. Dus wij, Bart en ik, gingen de winterwedstrijden op De Kaag zeilen onder Bart zijn naam met de Kolibri 560 de ‘Polleke’. Ik hoor Bart nog zeggen: “Kom op, niet te hoog, vóór die boot langs, we liggen bakboord en  gang is alles!”

Het eerste jaar dat wij meededen wonnen wij het klassement. Zo hebben wij ongeveer 3 winters gezeild en veel gewonnen, tot ik lid werd van De Kaag. Bart kocht ook een Kolibri, zijn eerste Fly Away. Bert van de Wal kwam ook met zijn Kolibri  en nog later waren er wel  10 Kolibri’s die meededen met de winterwedstrijden. Zij lagen allemaal op de trailer in de winterberging bij Bart. Hadden ze geen trailer, geen nood dan maar op een werfwagentje en we maakten ook wel een houten bok op zwenkwielen. Op zondag morgen hesen we ze in het water en ‘s avonds er weer uit. Steevast werden de winterwedstrijden op de laatste wedstrijddag afgesloten met een gezamenlijke mosselmaaltijd  in zijn ontmoetingsruimte op de werf.
 
Helaas, alles gaat voorbij en zo ook de jachtwerf de Bolder in Oegstgeest. De bebouwing met grond werd verkocht, de loodsen gesloopt en op de grond kwamen 4 riante herenhuizen aan het water.
Bart bleef zijn Kolibri trouw, ook al had hij een Sprinta en een motorjacht.
 
Bij de Paard van Marken Trofee was hij ook bijna alle keren aanwezig; hij heeft de PMT 2 maal gewonnen. Na één van deze PMT-wedstrijden ging hij op weg van Edam naar Hoorn, er stond een behoorlijke wind en of Bart nou een stuk wrakhout raakte of er was iets anders aan de hand, zijn Fly Away was zinkende. De KNRM heeft hem maar nauwelijks kunnen redden en naar Hoorn gesleept.

Bart kocht daarop een andere Kolibri die hij geheel renoveerde en weer Fiy Away noemde. Bart kwam ook bij ons op de Kaag sloeproeien. Hij was zo sterk als een beer en een ieder vond het fijn als Bart bij hen in de sloep zat, want dan gaf hij alle kracht die hij had.

Een aantal jaren geleden ging het niet zo goed meer met Bart. Hij had weinig kracht en veel ziekenhuisbezoek volgde, tot vorig jaar oktober. Ik kwam hem op de haven tegen en daar vertelde hij mij dat ze gestopt waren met hem te behandelen en dat hij de kerst waarschijnlijk niet  zou halen. Hij zat nog vol plannen; hij zou de winterwedstrijden nog meedoen en volgend jaar als het kan ook nog met het Rondje Noord- Holland meedoen. Bart heeft meegedaan met de winterwedstrijden - hij heeft nog  5 maanden meegedaan. In maart zeilde zijn broer Dokus  en dan kwam Bart in de rolstoel kijken. Ze stonden toen nog op de 2e plaats. De laatste wedstrijddag was het voor Bart niet meer mogelijk om te komen en heeft de Fly Away niet meegezeild.

De woensdag er na, op 13 april, is Bart overleden. Hij is deze winterwedstrijden 3e geworden.
 
Op maandag 18 april is er stijlvol afscheid genomen van Bart, met een rondvaartboot op De Kaag. Bart was erbij met zijn kinderen, kleinkinderen, broer en zus, familie en heel, heel veel vrienden.

De saxofonist die op de wal prachtig speelde hoor ik nu, als ik mijn ogen dicht doe, nog steeds hartverscheurend spelen. 

Bart een goede vaart!

Thijs Hoogland